Biografia Reinharda Heydricha - jednego z najgroźniejszych ludzi XX wieku, postaci przerażającej nawet w kręgu nazistowskiego przywództwa.
Jako szef Policji Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa SS i Gestapo oraz bezwzględny zarządca okupowanego Protektoratu Czech i Moraw, a także główny autor planu "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej" Heydrich odegrał znaczącą rolę w Hitlerowskich Niemczech. Spoczywa na nim odpowiedzialność za jedne z najokrutniejszych zbrodni nazistowskich. Aż do śmierci w wyniku zamachu w Pradze w 1942 roku był postrzegany jako wyjątkowo zaciekły nazista i jeden z najbardziej niebezpiecznych ludzi w całych hitlerowskich Niemczech. To zdumiewające, że jak dotąd jego postaci, zwanej Archaniołem Zła, poświęcano tak znikomą uwagę w obszernej literaturze dotyczącej Trzeciej Rzeszy.
Robert Gerwarth przeplata mało znane historie z prywatnego życia Heydricha z jego wyczynami jako szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy RSHA. Analizuje przemianę Heydricha z młodzieńca uprzywilejowanej klasy średniej w przeprowadzającego masowe mordy potwora. Gerwarth rzuca nowe światło na złożoność charakteru dorosłego Heydricha, jego motywacje i kolejne kroki, które doprowadziły do niewyobrażalnych okrucieństw, a także skutki jego morderczych wysiłków zmierzających do stworzenia na nowo etnicznego obrazu Europy.

Niezwykła kariera Adolfa Hitlera jest bez wątpienia jednym z najbardziej zadziwiających zdarzeń minionego stulecia. Charyzmatyczny przywódca nie mógł olśniewać zwolenników osobowością: nie był zdolny do zwyczajnych ludzkich uczuć, tworzenia przyjacielskich relacji, czy okazywania miłości. Nie był również intelektualistą. Nie umiał dyskutować, a poglądy innych ludzi zupełnie go nie interesowały. Stanowił zupełne przeciwieństwo popularnego polityka - był żałosną i samotną istotą, pełną głębokich uprzedzeń i żarliwej nienawiści do wszystkiego, co ją otaczało. * Każda z tych cech osobno wystarczyłaby, żeby skreślić Hitlera z listy osób, które mogą zyskać poparcie innych ludzi, a jeśli dodamy do tego zupełnie przeciętny, wręcz nijaki, pozbawiony walorów wygląd, można byłoby zaryzykować twierdzenie, że przyszły przywódca Niemiec nigdy nie powinien znaleźć się na takiej liście. * Talent, dzięki któremu Hitler zyskał władzę, był innej natury. Była to wręcz niewiarygodna zdolność przekonywania do swoich racji - charyzma. To właśnie wykreowany przez Hitlera własny wizerunek, stworzona przez niego "dziejowa misja" i zdolność do przekonania innych o nieomylności własnych sądów sprawiły, że słuchały go miliony.